Hayat Şarkısı ile hayat buldum.
2015 benim için psikolojik açıdan bir deprem gibiydi;sonbahar
ve hatta kış boyunca her gün ağlayan,umudunu yitirmiş,özgüveni yerlerde
sürünen bana güç verdi küçük bir kız çocuğunun “onu ilk ben gördüm,onunlan ben
evlenicem” diyişi.O ilk fragmanla bağlandım ben Hayat Şarkısı’na.Fragmanlar
geldikçe heyecanım daha da arttı,hayata bağlandım,televizyon izlemeye
başladım.İlk bölümün yayınlandığı günü hayal meyal hatırlıyorum ama “yeni dizi”
sloganıyla yayılanan her tekrarını izlediğimi söyleyebilirim.Ben Burcu Biricik’i
beğenen,Birkan Sokullu’yu kuğul bulan,Cem Karcı hakkında çok bir fikri olmayan
ama Ahmet Mümtaz Taylan,Olgun Toker,Aydan Taş,Tayanç Ayaydın,Pelin Öztekin,Ecem
Özkaya gibi oyuncuları tanıyan sıradan bir seyirciydim Hayat Şarkısı’na kadar.O
Salı günüyle birlikte sıradan bir seyirci olmaktan öteye geçtim,”sıkı bir
takipçi” oldum;daha da önemlisi iyileşmeye de başladım!
Aşk..Bir çoğumuzun hayatına kapanmayan bir yara bırakmıştır
eminim,benim de kanayan yaram Hayat Şarkısı ile aynı döneme geldi.
Aile..En önemli bağımız,kökümüz,can
damarımız;unutamadığım,biriktirdiğim bazı şeylerin patlamasıyla problemler
yaşadığım döneme denk geldi Hayat Şarkısı.
Hayat..Hayatımı sorguladığım ,incecik bir ip üzerinde
yürüdüğümü hissettiğim zamanda kulağımdaydı Hayat Şarkısı.
İlk bölümlerde Hülya’ya hem kızdım hem hayran
kaldım,ablasına ve babasına yaşattığı şeyi asla kabullenemedim öte yandan da “asla
vazgeçmemesine” tutundum.Bölümler ilerledi,Hülya’nın çocukluğu gözler önüne
serildi yine hayran kaldım,”güçlü karakter” ne ise Hülya oydu,tam
anlamıyla!Saçına,stiline,bakışlarına,konuşmalarına,her şeyine hayran
oldum.Burcu Biricik’in sesinden dinledim Hayat Şarkısı’nı;”asla pes etmedim”
dedikçe silkelendim,”yorulmadım ayakta durmaktan” dedikçe ayağa kalktım,onun
sesiyle güçlendim.
Kerim gibi bir karakter için Birkan Sokullu’dan başkası
olamazdı,dizideki hiçbir karakter için bir başkası olmazdı ama Kerim’in ilk
bölümlerde bende bıraktığı izlenim tam anlamıyla bu oldu.Hayallerini bir bir
gerçekleştiren,aile bağlarından uzak,tek başına yaşamayı seçmiş..Kerim’in
hayata baktığı açıdan bakamıyordum asla,şaşırıyordum.En başlarda çok
kızdım,sonra yavaş yavaş sevdim,çok sevdim..Hülya’nın çabalarının karşılıksız kalmamasına,çocukluk hayallerinin gerçekleşmesine,Kerim’in yaşadığı gerekli ve iyi değişime bağlandım.
Memo..Kendi evladım olsa bu kadar severdim dediğim,tepeden
tırnağa her noktalarına aşık olduğum çocuklar.Aşk ikizlerim onlar benim.Hayat
Şarkısı vesilesi ile büyüme aşamalarına şahit olma şerefine eriştik.Rabbim
uzun,sağlıklı ömürler versin çünkü biliyorum yolları çok açık olacak.
Bayram babanın babalığı..Yazarken bile gözlerim
doluyor,Ahmet Mümtaz Taylan ne de güzel verdi o “babalık” hissini bize.Hüseyin
ve Kerim’den öte Hülya ile içinde bulundukları baba-kız ilişkisine imrendim ne
yalan söyleyeyim.
Mahir..Ah Mahir,canım Mahir,güzel Mahir..Türk dizi
dünyasında “Almancı” karakterler içerisinde bir devrim yarattı,bir sürü taklidi
oldu ama hiç biri onun kadar iyi olmadığı için tutunamadı.Mahir’in hikayesi
derinleştikçe kalbimizdeki yeri de derinleşti;Hülya’ya aşık mı çok yakın
arkadaş mı dost mu derken bizi yaktı ve gitti.Dostluğu ve arkadaşlığı
öğretti,büyük dersler verdi;gerektiğinde Hülya’ya Filiz’i savundu,Filiz’e Hülya’yı
zaten savundu.Aşkını öyle derin,öyle içinde,öyle dostane yaşadı ki “Hülya” için
elinden gelen her şeyi yaptı..
Melek..Melek’e baktıkça “keşke ablam olsaydı” özlemim daha
da arttı,annesi varken de yokken de Hülya’ya anne oldu,küçücük yaşında.Büyüdü
yine anne oldu,Bahar’ın annesi oldu,Egoist’in annesi oldu,bizim ablamız oldu.Savrularak
geçti yollardan ama en sonunda melek olarak kaldı.
Hüseyin..Hem abiliğini,merhametini hem de kindarlığını
gördüm.Tam olarak Süheyla hanım’ın oğlu.net.Her şey bir yana Hüseyin’in abiliği
bir yana..
Şöyle kısa bir özet olarak Hayat Şarkısı benim kulağıma
fısıldandığı ilk andan itibaren beni hayata bağladı,umut oldu,idol oldu.Her
oyuncusu için oynamadılar yaşadılar diyebilirim,kamera arkasındaki ekibin uyumu
ile sıcacık,ekibin genel uyumu ile samimi;anneliğe,aile bağlarına,aşka,arkadaşlığa,kardeşliğe,dostluğa,hayat arkadaşlığına en samimi şekilde değinen,sosyal sorumluluklarını hiç çekinmeden yerine getiren,ayakta alkışlanası bir yapım oldu.Benim hayatımın
dönüm noktalarından biri oldu,ne kadar anlatabildim ne kadar hissettirebildim
bilmiyorum ama iyi ki Hayat Şarkısı!
Yorumlar
Yorum Gönder